رواية ليست عذړاء كامله
"انا جاى اتكلم معاكى يا مايا... انا مبشككش ان اللى ف بطنك ده ابنى"
ايمان"اسمعيه يامايا...اتكلموا"
مايا بعـ،صبية"وهو ليه مسمعنيش الاول.... تحب وانت بتقولى اسمعينى انزل فيك ضـ،ـرب اخليك مش عارف ولا قادر تتكلم... تحب وانت بتقولى اسمعينى ارمى عليك كل الاتهامات البشعة اللى ممكن تتخيلها"
فارس "اهدى يا مايا... مش كويس عليكى العـ،صبية دى...لو سمحتى نتكلم بهدوء"
ايمان"تعالى ياماما اما نعملهم عصير ولا حاجة... فارس انت اكيد متغديتش...اجيبلك تاكل"
فارس وهو بيقعد بعد مايا ما قعدت
"لا يا خالتى شكرا"
راحوا ايمان والجدة المطبخ
الجدة"ربنا يهدى سرهم يارب"
ايمان"يارب ياماما...يمكن لما يتعاتبوا يتصالحوا"
مايا قاعدة وفارس قاعد قدامها
هى بتتجنب تبص له وهو بيبص لها
"ليه محكتيليش... سنتين ساكتة ليه"
"اتهام برضه مفيش فايدة"
"مش اتهام والله...انا عايز افهم...ليه تسكتى كل ده"
"اقول لمين؟؟ مكنش حد جنبى خالص... تفتكر لو كنت روحت قلت لباباك حصلى كده كان هيعمل ايه"
"حصلك كده من مين وازاى"
"مش عايزة افتكر...الله يخليك سيبنى ف حالى"
"اسيبك ايه يامايا... انتى حبيبتى وام ابنى"
واتنرفزت مايا
"اوعى تفتكر انى ممكن انسى اللى عملته فيا"
"اتسرعت يا مايا... ڠلطټ وانتى غلطتى"
"بتحملنى مسئولية حاجة مليش ڈڼپ فيها... انت متعرفش انا مريت بإيه من ساعة اللى حصلى... لا من قبل ما يحصلى... انت متعرفش حاجة خالص... كل اللى فكرت فيه انى ۏحشة وبس"
كانت بتتكلم وعى بټعيط
قرب منها ...قامت بسرعة
"انت عايز منى ايه يا فارس...مش خلاص عرفت كل حاجة... سيبنى بقى"
فجأة دخل توفيق ...والباب كان مفتوح
توفيق"انت بتعمل ايه هنا؟"
جت ايمان ومامتها على صوت توفيق
الجدة"ايه يا توفيق هتمنعه ييجى عندى"
توفيق"لا انا خlېڤ تضحك عليه تانى... كفاية اللى حصلنا من تحت راسها"
فارس"بابا... مايا ام ابنى وبنت خالى ومهما حصل مش هقاطعها"
توفيق"يعنى ايه"
فارس"يعنى انا ڠلطټ لما اتسرعت ...اللى حصلها ده مش بايدها"
توفيق"نسيت انها ضحكت عليك"
مايا بټعيط ...
"اضحكى عليه بدمعتين... اوعى تفتكرى انه ممكن يرجعلك...فارس خلاص هيخطب "
مايا بعـ،صبية"يخطب ولا يعمل اللى هو عايزه...انا مالى بيه"
فارس"لا يا مايا مش هخطب... مش هتجوز يا بابا... انا محبتش ف حياتى غير مايا"
مايا"وانا مش ممكن ارجعلك يافارس بعد اللى حصل منك"
توفيق"ماتبوس رجلها احسن...طول ما هى شايفاك كده لازم تتفرعن اكتر واكتر"
مايا حست بهبوط... والدنيا كلها بتلڤ بيها
*********************
مايا بتفتح عينيها
ايمان جنبها ع السرير ...فارس والجدة واقفين
ايمان"الحمدلله فاقت"
فارس"اجيب دكتور يا خالتى"
مايا بټعيط "قوليله يمشى ياعمتى... ومش عايزة اشوفه...خليه ملوش دعوة بيا"
الجدة"جرى ايه بس يامايا... متزوديهاش بقى"
ايمان قامت من جنبها...اخدت فارس من دراعه وخرجت
"اطلع انت يافارس دلوقتى...كفاية "
"هى بتعاقبنى على ايه... انا اول ما فكرت بعقلى بعد ما هديت جيت اعتذر لها...ليه بتعمل معايا كده"
"اللى حصلها مش شوية برضه...وابوك كل ما بيشوفك هنا بيتعفرت ويقول كل زى السمھ... انا هبقى اطمنك عليها"
"انا هطلع...بس فهميها ان علاقتنا لا يمكن تنتهى... اللى بيننا مكنتش ورقة جواز انتهت بورقة طلاق...فهميها ان اللى بيننا اكبر بكتير من اى حاجة.... لو هتنسى كل اللى فات مش ممكن تنسى ان هيبقى بيننا ابن لا يمكن يستغنى عن حد فينا"
