اسكربت رحيم وايلين

[٢٤/‏٨ ٩:٢٦ م] Alaa Hosny: رحيم : يا والدى اتجوزها ازى و إسماعيل اخوى كانت روحه فيها وبعدين دى عيله اتجوزها ولا اربيها
الاب جابر : امال نرمى لحمنا لمين يا والدى دى ملهاش غيرنا
رحيم : على عينى وراسي يا والدى بس. 
الحج جابر: مفيش بس يا رحيم وصيت اخويا قبل موټه
رحيم اتنهد: حاضر
جابر : اطلع يلا بلغ اختك وندهالى علشان ابلغها انا

رحيم: ماشي 
رحيم طلع فوق وخبط لانه معظم الوقت قاعده مع غرام اخته
رحيم: بابا عايزك تحت انزليله 
ايلين : حاضر 
روفيده : اجى معاكى
أيلين ضحكت: لا مش هيكلنى يعنى 
روفيده: اشطا 
ايلين طلعت ورحيم قعد بضيق
روفيده : اي بابا طلب منك تتجوزها
رحيم : ايوه
روفيده: وانت تطول يا اهبل ايلين دى فلقت قمر 
رحيم: مش قادر اشوفها غير مرات اخوى يا روفيده 

روفيده قعدت جنبه: بصي يا رحيم إسماعيل الله يرحمه صحيح فراقه ماثر فينا كلنا بس هنعمل اي قدر الله ومشاء فعل... هى ملهاش اي حجه تقعد هنا هتقعد هنا بصفتها اي... وملهاش حد ترحله.. باباها و مامتها ماتوا من اول شهر جواز مع يزن.. حتى لو جابت حتت عيل كان يبقا معاها حجه هتسيبه

رحيم: لا تقعد عادى في شقة جوزه و
روفيده: لا يا رحيم مش هينفع 
رحيم: يعنى خلاص مفيش حل غير انى اتجوزها
روفيده: اتنيل على عينك انت تطول 
تحت
جابر: بصي يا ايلين انتى زى بنتى وعارف كويس
ايلين: ربنا يخليك لينا يا عمى وانا والله بعتبرك ماكان بابا
جابر: ايلين انا مش هسيبك تطلعي من البيت دا خلاص بقيتى زى روفيده وقعدتك كدا زودت الكلام عليك... علشان كدا انا قرارت انك انتى ورحيم كتب كاتبكم بكره
ايلين: لا يا عمى انا مبقاش بسبب بواظ حيات حد
جابر: ايلين انا قدرت على رحيم مش هقدر عليكى يعنى لو بتحبينى