اسكربت نسمه والهوي

وكدا بس انا مش مصدقه والله والكل قال
زيدان هز راسه: طيب روحى انتى... زيدان غير هدومه وطلع
نسمه: مش هتفطر
زيدان: لا افطرى انتى
تحت على القهوه 
غفران: فكك منهم يا عم انت معرفش يعنى ان كل الكلام دا مطلعه عماد علشان بيكرهك 
زيدان اتنهد: عارف بس خايف عليها من كلام الناس  والناس مش بترحم 
غفران: مدام خايف عليها كدا اتجوزها والبت بتحبك 
زيدان: لسه يا غفران مش الوقت المناسب
غفران: ماشي يا خوى خليك مستنى الوقت دا لحد مضيع منك 
زيدان: هقوم انا بقا وحاسب على الشاى وحجر الشيـ،ـشه
غفران: يا كلب... غور يلا
في الشقه
نسمه: هو طلع صاحى انا مش عارفه اودى وشي فين منه 
صحبتها: وانتى برضو في وحده تعمل كدا 
نسمه: معرفش والله محستش بنفسي
صحبتها: الصراحه هو مز وعنيه تسكر
نسمه بضيق: ما تلمى نفسك يا بت
صحبتها بضحك: خلاص يا غيوره 
في احد محلات الجزاره في الحاره
غفران: اوزنلى كيله لحمه يا عم امين 

امين: من عنيا يا غالي... امين بدا يقطع لحمه 
جات بنت وقفت جنب غفران 
البنت رنا : بابا 
امين بصله: ايوه يا حبيبتي في حاجه 
رنا: عايزه فلوس لدرس
امين: في الدرج يا رنا خدى الى عايزه 
غفران: اقطعلى حتى كويسه يا عمى امين
امين: كله الا انت يا استاذ غفران 
غفران: ربنا يعزك يا عمى امين... بص لرنا الى بتاخد الفوس وهى لحظة نظراته وبصت بعيد بتوتر. 
غفران: ويخليك رنا
امين: يارب يا ابنى يارب... رنا مشيت و غفران خد الحمه ومشي بسرعه علشان يلحقها. 
غفران: عامله ايه في المذاكره 
رنا بدموع بتحاول تمنعه
: الحمدلله يا إبيه
غفران: شاطره وبلتعلمى الدرس بسرعه
رنا: فعلاً اتعلمت 
غفران: بس شايفك مشاء الله بتلبسي لبس واسع وحجاب لسه صغيره على الحاجات دى
رنا: احنا ازهر و مننوع البس الضيق
غفران: ااه حلو اهو يطلعوا جيل كويس بدل بتوع الحريه الشخصيه.... غفران وصل قدام العماره الى ساكن فيها... بلاش دوس بعد العشاء دى.... وطلع